Wszystko, co dziecko przeżywa we wczesnym dzieciństwie, szczególnie w okresie edypalnym, zgodnie z tym co głosi Totalna Biologia, może zaprogramować w dorosłym życiu zarówno problemy fizyczne jak i emocjonalne.
Skutki emocjonalne rozwodu dla dzieci
Dzieci często obawiają się, co będzie dalej. Może to być związane z pytaniami o stabilność finansową rodziny, miejsce zamieszkania czy kontakt z obojgiem rodziców. Lęk może wynikać także z poczucia braku kontroli nad sytuacją.
Wiele dzieci uważa, że są odpowiedzialne za rozpad małżeństwa rodziców. Mogą doszukiwać się winy w swoim zachowaniu lub wydarzeniach z przeszłości.
Rozwód może budzić w dzieciach gniew – zarówno wobec rodziców, jak i sytuacji, w jakiej się znalazły. Może to prowadzić do trudnych zachowań, takich jak bunt czy izolacja.
Utrata codziennego kontaktu z jednym z rodziców również według Totalnej Biologii, może powodować głębokie uczucie smutku, które czasem przekształca się w depresję. Dzieci mogą czuć się osamotnione, szczególnie jeśli nie mają wsparcia emocjonalnego.
Stres związany z rozwodem często wpływa na wyniki w nauce i relacje z rówieśnikami. Dzieci mogą mieć trudności z koncentracją, co przekłada się na ich osiągnięcia edukacyjne.
Jak pomóc dziecku przejść przez rozwód?
Przede wszystkim dziecku jest potrzebna stabilność i zapewnienie jej spoczywa na rodzicach, ponieważ rutyna i przewidywalność dają dziecku poczucie bezpieczeństwa. Ważne jest, aby utrzymać stałe zasady, harmonogram dnia i zaangażowanie w codzienne życie dziecka.
Rodzice powinni szczerze (dostosowując się do wieku dziecka) wyjaśnić sytuację, jednocześnie unikać obwiniania drugiego rodzica. Ważne jest, aby dziecko czuło, że może zadawać pytania i wyrażać swoje uczucia.
Na rodzicach spoczywa obowiązek zapewnienia dziecku wsparcia emocjonalnegogo. Rodzice powinni być wrażliwi na potrzeby dziecka i reagować na jego emocje.
Dzieci powinny mieć możliwość utrzymywania bliskiego kontaktu z obojgiem rodziców.
Dzieci nie powinny być świadkami kłótni rodziców ani wykorzystywane jako „przekaźniki” w konfliktach. Konflikty między rodzicami nie powinny wpływać na ich relacje z dziećmi. Chronienie ich przed dodatkowymi stresorami jest kluczowe.
Jeśli po rozwodzie dziecko zachowuje się inaczej, tzn.
- przejawia trwałe objawy smutku lub depresji,
- ma problemy z zachowaniem w szkole lub w domu,
- izoluje się od rówieśników,
- wyraża trudne do zrozumienia reakcje emocjonalne, takie jak nadmierna agresja czy wycofanie, należy bezwzględnie zadbać o jego dobrostan i poszukać pomocy u doświadczonego terapeuty.
Rozwód rodziców to trudne przeżycie dla dziecka, które może pozostawić głębokie ślady emocjonalne. Jednak przy odpowiednim wsparciu i zrozumieniu dzieci są w stanie przystosować się do nowej sytuacji. Kluczowe jest zaangażowanie rodziców, zapewnienie poczucia bezpieczeństwa oraz stworzenie przestrzeni do wyrażania emocji.
Każde dziecko przeżywa sytuację rozwodową inaczej, ale obciążenie związane z koniecznością wyboru jednego z rodziców jest zawsze trudne. Wsparcie emocjonalne, szczera rozmowa i profesjonalna pomoc psychologiczna mogą pomóc dziecku lepiej poradzić sobie z tą sytuacją i zminimalizować długofalowe skutki emocjonalne.
Skutki emocjonalne decyzji o wyborze rodzica przez dziecko po rozwodzie mogą być bardzo zróżnicowane i zależą od wieku dziecka, jego dojrzałości emocjonalnej, sytuacji rodzinnej oraz sposobu, w jaki oboje rodzice podchodzą do tej kwestii.
Dziecko może poczuć się przytłoczone odpowiedzialnością za wybór rodzica, co może wywołać silny stres i lęk.
Przykład:
35 letni mężczyzna ma w sobie dużo żalu do rodziców. Na sesji opowiedział, że jako 10-letni chłopiec miał poczucie, że musiał dokonać wyboru, z którym rodzicem chce zamieszkać. Jego mama płakała przy każdej rozmowie o rozwodzie, a tata starał się zachować dystans. Michał podejmując decyzję miał poczucie winy, że dokonując wyboru zrujnuje życie jednemu z nich.
Dziecko może doświadczać trudności z zachowaniem lojalności wobec obojga rodziców, szczególnie jeśli jedno z rodziców wyraża oczekiwania lub wprost wywiera presję na dziecko, by wybrało jego.
Wówczas dziecko może czuć się rozdarte między miłością do obojga rodziców. Wybór jednego rodzica może sprawić, że poczuje się winne wobec drugiego.
Przykład:
Dorosły Jakub opowiedział na sesji, że gdy miał 8 lat musiał wybierać między mamą a tatą. Mama mówiła mu, jak bardzo tęskni za nim i jak trudno jej będzie bez niego, a tata opowiadał, jak bardzo będzie mu brakować, jeśli Kuba zdecyduje się zostać z mamą. Kuba nie umiał dokonać takiego wyboru, bo nie chciał zranić ani taty, ani mamy. Rodzice zadecydowali za niego.
Przykład:
Dorosła Kasia opowiedziała, że gdy rodzice rozwiedli się, ona obawiała się, że gdy wybierze mamę, tym samym zasmuci tatę, który zawsze był jej najbliższy. Jednak mama codziennie mówiła jej, że będzie miała lepsze życie, jeśli zostanie z nią. Kasia czuła się rozdarta między dwiema osobami, które kochała.
Te przykłady zaczerpnięte z sesji Totatalnej Biologii pokazują, że ten pozorny wybór, jakiego muszą dokonać dzieci jest dla nich niewykonalny.
Dziecko może poczuć się winne wobec rodzica, którego nie wybierze, nawet jeśli to nie jest jego decyzja, tylko wynik sytuacji rozwodowej.
Decyzja, którą musi podjąć dziecko, może je zmusić do przyjęcia roli dorosłego, przez co może dojść do przyspieszonego rozwoju emocjonalnego, ale także zburzyć poczucie dzieciństwa.
Przykład:
13-letnia Ola, zamiast cieszyć się dzieciństwem, musiała podejmować decyzję, która dotyczyła przyszłości całej rodziny. Po podjęciu decyzji o pozostaniu z ojcem, przejęła rolę pocieszycielki dla mamy, czując się odpowiedzialna za jej emocje. Czuła się zmuszona do dorosłego zachowania i w jej życiu nie było już miejsca na zabawę czy beztroskę.
Przykład:
16-letni Michał czuł, że musi być opiekunem dla młodszego rodzeństwa, a jego potrzeby emocjonalne są na drugim planie. Wydawało mu się, że już nie jest dzieckiem, ale dorosłym, który ma stawić czoła tej trudnej sytuacji.
Decyzja o wyborze rodzica jest dla dziecka ogromnym wyzwaniem, ponieważ wiąże się z wieloma emocjami i może znacząco wpłynąć na jego rozwój i problemy w dorosłym życiu.
Skutki z punktu widzenia Totalnej Biologii
Z perspektywy Totalnej Biologii, sytuacje związane z wyborem między rodzicami po rozwodzie mogą wywierać wpływ nie tylko na psychikę dziecka, ale również na jego zdrowie fizyczne. W tym podejściu zakłada się, że konflikty emocjonalne i nierozwiązane traumy manifestują się w ciele jako różne objawy i dolegliwości fizyczne.
1. Konflikt lojalności, który prowadzi do problemów z układem oddechowym.
Zgodnie z Totalną Biologią, konflikt lojalności lub niemożność pogodzenia dwóch stron (np. mamy i taty) może prowadzić do problemów z oddychaniem, takich jak astma lub duszności.
Mechanizm:
Oddech symbolizuje życie i równowagę. Dziecko, które czuje się rozdarte między rodzicami, może nieświadomie odczuwać, że "brakuje mu przestrzeni", by swobodnie oddychać.
2. Poczucie winy może mieć wpływ na problemy z żołądkiem i układem trawiennym
Trudności w "przetrawieniu" emocji mogą objawiać się bólem brzucha, wrzodami lub zespołem jelita drażliwego.
Mechanizm:
Decyzja o wyborze jednego rodzica może być zbyt trudna do zaakceptowania dla dziecka, co sprawia, że te emocje „zatrzymują się” w żołądku lub jelitach.
3. Rozdarcie wewnętrzne - problemy z kręgosłupem i plecami
Rozdarcie emocjonalne i ciężar podjęcia decyzji mogą prowadzić do fizycznego odczuwania „ciężaru” na plecach lub bólu kręgosłupa. Jest to szczególnie częste w sytuacjach, gdy dziecko czuje, że musi wziąć na siebie odpowiedzialność, która go przerasta.
Mechanizm:
Kręgosłup symbolizuje wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. Konflikt rodziców sprawia, że dziecko traci fundamenty, co może objawiać się bólem w okolicy lędźwiowej.
4. Uczucie odrzucenia - problemy skórne
Dziecko, które czuje się odrzucone lub boi się odrzucenia przez jednego z rodziców, może manifestować ten konflikt jako problemy skórne (egzema, atopowe zapalenie skóry).
Mechanizm:
Skóra symbolizuje kontakt i akceptację. Konflikty rodzinne i lęk przed odrzuceniem mogą prowadzić do „oddzielania się” od innych przez problemy skórne.
5. Zablokowane emocje - problemy z gardłem
Dzieci, które nie są w stanie wyrazić swoich uczuć lub mają poczucie, że ich głos nie jest słyszany w konflikcie rodziców, mogą doświadczać bólu gardła, częstych infekcji lub problemów z tarczycą.
Mechanizm:
Gardło symbolizuje komunikację i wyrażanie siebie. Totalna Biologia zakłada, że gdy dziecko tłumi emocje, może dojść do ich somatyzacji w postaci dolegliwości gardła.
6. Brak stabilności - problemy z nogami i stopami
W Totalnej Biologii nogi i stopy symbolizują stabilność i poczucie oparcia w życiu. Dziecko, które czuje się „wyrwane” z rodzinnych fundamentów, może doświadczać bólu nóg, problemów z kolanami lub częstych urazów.
Mechanizm:
Zmiana struktury rodziny powoduje poczucie niepewności i brak oparcia, co może manifestować się w trudnościach z poruszaniem się.
7. Wewnętrzne napięcie - bóle głowy i migreny
Nadmierny stres emocjonalny i presja, której dziecko doświadcza w związku z wyborem rodzica, mogą prowadzić do częstych bólów głowy lub migren.
Mechanizm:
Głowa symbolizuje procesy myślowe i decyzje. Konflikt wewnętrzny związany z wyborem może prowadzić do przeciążenia mentalnego, co somatyzuje się jako ból głowy.
Pomoc dziecku w zrozumieniu i wyrażeniu swoich uczuć może zmniejszyć ryzyko wystąpienia takich objawów. Kluczowe jest także wsparcie psychologiczne, które pozwoli dziecku zintegrować emocje i uwolnić się od presji związanej z rozwodem rodziców.