Śreniawitów 3/55 03-188 Warszawa

Niniejsza strona przedstawia interpretację chorób zgodnie z założeniami Totalnej Biologii – teorii niemającej naukowego potwierdzenia i nieuznawanej przez medycynę opartą na dowodach. Wszelkie treści zawarte w tym tekście nie powinny być traktowane jako porada medyczna ani zastępować konsultacji z lekarzem.W przypadku problemów zdrowotnych zaleca się skonsultowanie się z lekarzem specjalistą i stosowanie się do metod leczenia zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Samodzielne diagnozowanie i rezygnacja z konwencjonalnego leczenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Są dzieci nadaktywne, którym lekarze zapisują ritalen. Powoduje ich wyciszenie. Ale co to oznacza, że dziecko jest nadaktywne. Pokazuje nam, że jest żywe, bo w czasie ciąży mama musiała leżeć, bo np. wcześniej było krwawienie. Ale jak matka leży i się nie porusza, to dziecko również porusza się mniej. Wtedy matka stresuje się, że coś złego się dzieje, ciągle sprawdza czy żyje. Poruszyło się – ulga, bo to oznacza, że dziecko żyje. Jak dziecko się rodzi, to w miarę dorastania ciągle się rusza, pokazuje matce, że żyje. 

Czyli fundamentalnym konfliktem jest ciągła obawa, czy dziecko w jej łonie żyje. Sprawdzanie co chwilę, czy się porusza. Ten strach koduje się w podświadomości dziecka. Gdy dziecko przychodzi na świat, cały czas się rusza, bo stara się uspokoić matkę. 

Dziecko z ADHD z reguły nie może się skoncentrować. Może cierpieć na deficyt uwagi. Przykładem może być sytuacja, w której ojciec dziecka, nadmiernie koncentrował się na swojej pracy czy na sporcie i nie poświęcał należytej uwagi żonie w ciąży i ona miała dosyć jego koncentracji na „niewłaściwej rzeczy”. I przeżywała to bardzo mocno.

Najlepszym sposobem aby pomóc dziecku jest świadomość rodziców co się wydarzyło w czasie ciąży.

Jeśli matka opowie o swoich lękach w czasie ciąży, zapewni swoje dziecko, że wie o tym, że żyje, że jest bezpieczne, wówczas dziecko niemal na jej oczach się uspokoi i jego zachowanie wróci do normy.